ماجرای حباب‌های غول‌پیکر مرموز در اطراف کهکشان راه شیری چیست؟ | پاسخی به چگونگی شکل‌گیری
تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۵۹۹۳۶
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، در بالا و پایین صفحه کهکشانی کهکشان راه شیری، یک جفت حباب گاز متقارن و عظیم مانند لوب‌های یک ساعت شنی کیهانی امتداد یافته‌اند و با تابش اشعه ایکس به طور ضعیف می‌درخشند.
این حباب‌ها به عنوان حباب‌های ای‌روزیتا (eROSITA) شناخته می‌شوند که از روی تلسکوپ پرتو ایکسی که آنها را در سال ۲۰۲۰ مشاهده کرد، نام‌گذاری شده و در پوسته عظیم گاز کهکشان راه شیری یا محیط دور کهکشانی واقع شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گازهای پرانرژی که حباب‌ها را تشکیل می‌دهند، دمای نسبتا یکنواختی دارند، اگرچه دمایشان تا حدودی بالا است. یک کشف غافلگیرکننده اکنون آنها را پیچیده‌تر از آنچه در ابتدا به نظر می‌رسید، نشان می‌دهد.
داده‌های ماهواره سوزاکو، که توسط ناسا و آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) اداره می‌شود، نشان می‌دهد که درخشش پرتو ایکس حباب‌ها به این دلیل نیست که آن‌طور که فرض می‌شود داغ‌تر از محیط اطراف خود هستند، بلکه این گازها به سادگی دارای تراکم بالاترند.
آنجلی گوپتا، ستاره‌شناس می‌گوید: «هدف ما کسب اطلاعات بیشتر درباره محیط اطراف کهکشان بود؛ مکانی بسیار مهم برای درک چگونگی شکل‌گیری و تکامل کهکشان ما. بسیاری از مناطقی که ما مطالعه می‌کردیم اتفاقا در ناحیه حباب‌ها بودند، بنابراین می‌خواستیم ببینیم که حباب‌ها در مقایسه با مناطق دور از حباب چقدر متفاوت هستند.»
بر اساس تجزیه و تحلیل یک آرشیو از ۲۳۰ مشاهده پرتو ایکس از حباب‌ها و محیط اطراف، محققان دریافتند که روش استفاده شده قبلی نمی‌تواند به اندازه کافی گسترش داده‌های دمایی را توصیف کند.
این تحقیق همچنین چگونگی شکل‌گیری این حباب‌ها را روشن می‌کند: خوانش نسبت‌های غیرخورشیدی نئون-اکسیژن و منیزیم-اکسیژن در پوسته حباب نشان می‌دهد که این حباب‌ها در اثر تشکیل ستاره هسته‌ای یا تزریق انرژی از اجسام دیگر (مانند ستاره‌های عظیم) شکل گرفته‌اند.
این امر از اعتبار فرضیه قبلی می‌کاهد. اینکه یک سیاهچاله بسیار پرجرم و فعالیت مرتبط با آن - بادهای پرسرعت ایجاد شده در اثر گیر افتادن اجسام در کشش سیاهچاله - دلیل ایجاد حباب‌های ای‌روزیتا هستند.
اسمیتا ماتور، ستاره‌شناس از دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: «داده‌های ما از این نظریه پشتیبانی می‌کند که این حباب‌ها به احتمال زیاد به دلیل فعالیت شدید تشکیل ستاره در مرکز کهکشان، در مقابل فعالیت سیاهچاله در مرکز کهکشان تشکیل شده‌اند.»
دانشمندان برای ارتقای مدل‌هایشان درباره کهکشان راه شیری، نیاز به درک دقیق‌تری از ساختار این حباب‌ها دارند.
این تحقیق در «Nature Astronomy» منتشر شده است.
کد خبر 760332 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها كهكشان راه شيرى فیزیک ستاره‌ای (اختر فیزیک) نجوم - سیاره - ستارهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: نجوم سیاره ستاره کهکشان راه شیری حباب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۵۹۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر نجومی نهم اردیبهشت (۲۸ آوریل)
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتی‌های دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم می‌کند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکل‌های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می‌شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورد.
***
تصویر روز ناسا
میله مرکزی بزرگ کهکشان NGC 2217 که AM 0619-271 نیز نامیده می‌شود، در صورت فلکی سگ بزرگ (سگ بزرگ) قرار دارد. این کهکشان در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل بسیار درخشان به نظر می‌رسد. NGC 2217 حدود 65 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و اندازه ای مشابه کهکشان راه شیری ما دارد (حدود 100000 سال نوری).
تصویر روز skyandtelescope
این عکس در اسپانیا به تاریخ 05/01/2023 توسط لوئیجی مورونه (Luigi Morrone) با ???? تجهیزاتی شامل تلسکوپ Takahashi FSQ-106ED و دوربین QHY 600M CMOS ثبت شده است. عکس کهکشان NGC7000 را نشان می‌دهد که فیلترهای خاصی روی آن انجام گرفته و با استفاده از برنامه‌های Pixinsight و PS پردازش شده است.
تصویر روز astronomy
رصد سحابی متغیر هابل (NGC 2261) نشان می‌دهد که کیهان در حال حرکت است. این سحابی می‌تواند در عرض چند هفته متفاوت به نظر برسد. این تغییرات به این دلیل اتفاق می‌افتد که توده‌های گاز در مقابل ستاره R Monocerotis حرکت می‌کنند و با نور اطراف در تعامل هستند. تصویر این سحابی در یک شات با استفاده از یک تلسکوپ 10 اینچی طی 10 ساعت گرفته شده است.
تصویر روز earthsky
آمریندرجیت سینگ (Amrinderjit Singh) از موهالی، پنجاب، با استفاده از دوربین Canon R همراه با لنز 16 میلی‌متری Canon RF، یک رعد و برق خیره‌کننده را ثبت کرد. او در پس‌پردازش، از فتوشاپ برای بهبود تصاویر استفاده کرد. به دلیل بار الکتریکی بالای ابرها، گرفتن رعد و برق می‌تواند هیجان انگیز و در عین حال خطرناک باشد. رگه‌های رعد و برق در عکس بزرگ بودند و از اوج به پایین تا زمین امتداد پیدا می‌کردند.
تصویر روز apod
سحابی حلقه از طریق یک تلسکوپ کوچک چیزی ساده به نظر می‌رسد، اما در واقع پیچیده تر از این حرف هاست. این سحابی یک حلقه مرکزی به قطر یک سال نوری دارد، اما این تصویر گاز درخشانی را نشان می‌دهد که حتی دورتر از مرکز آن امتداد دارد. در تصویر ترکیبی از نور قرمز، مرئی و مادون قرمز دیده می‌شود. سحابی حلقه نوعی سحابی است که به آن سحابی سیاره ای می‌گویند. هنگامی که ستاره ای مانند خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل می‌شود این دست سحابی‌ها تشکیل می‌شود. سحابی حلقه در فاصله 2500 سال نوری از ما در صورت فلکی لیرا قرار دارد.
انتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور